Özlemle beklediğimiz elektriğin yokluğunda..
İmdadımıza yetişirdii..
Çocukluğuma dair,
Her ne varsa satırlar arasına takılır..
Bir zaman elektrik yoktu evimizde,
Komşu kızı ile yapardık ödevleri
Eve geldiğimde
Karanlığa dolardı evimizin her bir köşesi
Bir odadan bir odaya geçmek için
İmdadımıza yetişirdi gaz lambası.
Evimiz soğuktu ama yüreğimiz
sıcaktı.
Çocuk kalbimizde kötülüğe
yer açılmazdı...
Umut daima bizimleydi
Gülen gözleri mutlu eden gizli birşey vardı.
Ağlayan gözleri
güldüren sihirli değnek misali ..
Mutluyduk biz,
Aradan yıllar geçti,
Elektrik geldi evimize
Hayat babamı aldı elimizden
bebek yaşta öksüz kal mışım..
Abilerim babam oldu..
Annen evimizin direği oldu.
Bize mutlu kılan birşey vardı
Paylaşmak gibi.
Sevgimize sevgi katmak gibi
Umutların tükenmediği
Bir Hayat Öyküsü işte..