opa

14 juni 2011 :
Het leek een dood normale dag ik zat op school die middag . Het was denk rond een uur of 2 half 3 toen mijn moeder in het deur gat van t klaslokaal stond, je zag aan me moeders gezicht dat er iets mis wad . Automatisch moest ik ook huilen en gooide alles neer en rende naar me moeder . Ik moest met haar mee achter op de fiets en thuis zou ze alles uitleggen. Toen we thuis kwamen zei ze dat opa dood ging...... ik begon nog harder te huilen, mijn opa had kanker en wad ongeneeslijk verklaard en hij had véél pijn te véél pijn en wou euthanasie laten plegen die dag 14juni 2011 zou dat gebeuren rond 5 uur in de avond. Ik wou direct naar mijn opa toe rond 3 uur was ik bij hem . Ik heb een uur lang gekroeld met hem . Toen zei mijn opa rond 4 uur : het is tijd om afscheid te nemeb en natuurlijk ik ging hard huilen en wou hem niet meer los laten . Zijn laatste woorden tegen mij waren : lieve schat ik hou van je voor altijd! Toen heeft mijn moeder me mee genomen naar huis .