Way To Your Heart

Gusto ko lang naman na mag-enjoy sa buhay. I just want to have fun, go to the parties, have sleepovers with my friends, play music, go to roadtrips, and do what millennials do in this lifetime. I'm just a teenager who wanted to have a normal teenage life and explore the world and what could it give to me. Sobrang simple ng hiling ko pero bakit ganito?

Gusto ko lang sumaya pero bakit kailangan kong masaktan?

This arrangement is for the convenience of everyone. Para sa lahat, including myself. My parents knew what will be the best for me. If they want me to do something for them, I'd obey them. Isa pa, alam kong tama iyon dahil mas makaranasan sila. Kung sakaling may problema, alam nilang solusyunan iyon dahil alam nila kung paano. Hindi katulad ko, isang kabataang nagsisimula pa lang matutunan ang mga bagay na dapat ay noon ko pa sinimulan.

Pero bakit iniisip kong para lang naman ito sa ibang tao at hindi sa akin? Defying my parents is the last thing I wanted to do! Sino ako para suwayin sila gayong wala pa akong napapatunayan sa kanila ni isa?

Bakit kailangan pa akong ipagkasundo sa taong may mahal nang iba? Bakit ako ang nagmumukhang masama gayong sumusunod lang ako sa utos? Bakit ako ang nagiging kontrabida sa istorya nilang wala naman akong balak himasukin?

Ang akala kong masakit na para sa akin ang ipagkasundo ako para sa kompanya, hindi ko alam na mas lalong nakakadurog ng puso ang malamang pati ako, napamahal na.

Ano na ang gagawin ko? Mahalin siya kahit may iba na? Kahit alam kong ikasisira na ito ng sarili ko? Is this my way of loving him?