Müstehak
  • Reads 27
  • Votes 1
  • Parts 3
  • Reads 27
  • Votes 1
  • Parts 3
Ongoing, First published Feb 14, 2019
İdrak edemedim. Donakalmıştım adeta. Beni de bulabiliyordu bu.. İşte içimi delmişti o keskin metal. Sıcaklık avucuma doluyordu. Kan kaybediyordum.. 
Yolun sonuna gelmiştim artık. Hayatın en büyük gerçeğinden muaf olmadığını bir kez daha idrak etmek... Hem de bütün çıplaklığıyla...
Evet; algılarım, sevmelerim, sevinçlerim, kederlerim... Fikirlerim, aldığım tatlar, kokular, sesler... Tüm varlığım şu kırılgan organik vücudumun bütünlük içinde çalışmasına bağlıydı. Ama yara almıştı o da.
Öyle film şeridi falan geçmedi gözlerimin önünden. Nafya'mı düşündüm. İnsanın sorumlu olduğu birileri olunca kendisini düşünemiyor işte. Karnında 3 santimlik bir bıçak yarası olsa bile.
İkinci bir bıçak darbesi vurmadı. Hem korku, hem nefret, hem de acımayla bakan bu mavi gözler... Bu yüz yabancı gelmedi. Elindeki bıçakla birlikte karanlıkta kayboldu.
All Rights Reserved
Sign up to add Müstehak to your library and receive updates
or
#110kızım
Content Guidelines
You may also like
SİYAHİR  by ben1deniz
14 parts Ongoing
Havanın sıcaklığı, çölün ortasında bir yangına dönüşmüştü. Kumlar, güneşin altında daha da sertleşiyor, her adımda bacaklarınıza yükleniyordu. Sırtındaki çanta, sanki her saniye biraz daha ağırlaşıyor, ama o hiç durmaz, yürümeye devam ediyordu. Adımlarını atarken, gözleri sadece ileriyi görüyordu. Burası, askerlerin kaybettikleri her şeyin, her umudun olduğu yerdi. Zorluğun başladığı, ancak vücutlarının ona alışmasıyla bir şekilde unutmaya çalıştığı yerdi. Burası, zihninin sınırlarını zorladığı, karanlık düşüncelerle baş başa kaldığı yerdir. Saatler geçtikçe, ayaklarındaki acı, aslında daha fazlasını hissettirmeye başlar. Bir müddet sonra, fiziksel sınırların ötesine geçer ve zihin buna ayak uydurur. İlk başta kaslarınız bağırırken, sonradan sadece bir donukluk kalır. Vücudun ne kadar yorulursa yorulsun, komutanın emri, görevdeki sorumluluğun baskısı, bir adım daha atmanı sağlar. Çünkü geri dönemezsin. Bir çığlık duymamak, bir yudum su içmeden yol almak... Bu, tüm askerin yaşadığı mücadeleydi. Kendini bir çukurun dibinde hissettiğin zaman, etrafındaki dünyayı duyamazsın. O kadar yalnızsındır ki, neredeyse hayatınızdaki her şeyin geçici olduğunu düşünmeye başlarsınız. Ama her gün bu hatırlatma bir şekilde unutulur. Çünkü seni bekleyen görev vardır. Ve o görev bitmeden, ne kadar acı çeksen de devam etmek zorundasındır. Gözlerinde uyku eksikliği, vücudunda kanla karışmış terin izleri, aslında seni oraya getiren o içsel güçle savaşıyor gibidir. Bazen derin bir nefes alırsın, ve sonra bir adım daha atarsın. Ama bu bir seçim değildir. Sadece, bir asker olmanın tanımıdır.
You may also like
Slide 1 of 10
KANDANKALE cover
ARYON cover
METRUK cover
BİNBAŞI'M cover
Mafyamı +18 cover
Mesaj | Texting +18 cover
Yüzbaşı "Kan"🩸 cover
KURŞUNİ(mafya)  cover
KOF cover
SİYAHİR  cover

KANDANKALE

20 parts Ongoing

~ Mardin'in geceye gömülen dar sokaklarında sessiz bir fısıltı dolaşıyordu. Kendi kanından olan herkesin vatan hainliği yaptığı bir evde büyüyen Deniz Efsun, o gece çocukluğunun da, ailesinin de sonsuza kadar yok olacağını bilmiyordu. Belki de içinde bir yerlerde hissediyordu ama yıllardır susturulan sesi, bugün ilk kez ona bir şeyler fısıldıyordu: "Kaç. Eğer kalırsan, yok olacaksın." ~