Jump..

Idę ciemną drogą..
w nocy miasto wydaje się prawdziwsze..
idę przed siebie.. bez celu..
Nie widzę nic bo jest ciemno jak w moim sercu.
wkońcu docieram.. stare, opuszczone tory koło lasu
Kładę sie na nich..
wyciągam z plecaka żyletkę
przykładam do dłoni..
zatapiam się w bólu..
płacze, a po chwili wybucham sztucznym,strasznym
śmiechem.

leże na torach, a po nadgarstku spływają kropelki krwi, z drugiej rany wodospady..

wkońcu zasypiam...
i nie interesuje mnie to że śpie na torach.
chce uciec od wszystkiego chociaż na chwile.

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

Książka jest o 14 letniej Paulince.

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

●●●●●●●●●●●●●●
wstawiam prolog już teraz●●
●●●●●●●●●●●●●●●