"Άφησε με να φύγω!" Τα χέρια του λειτούργησαν άψογα σαν φυλακή. Την παγιδευσε ανάμεσα τους κι εκείνη κόλλησε στον τοίχο εξοργισμενη "Αφού τρελαίνεσαι κατάβαθος...Παραδέξου , ότι και μόνο που εισπνέεις την ανάσα μου λιώνεις.." "Εχεις πρόβλημα αγοράκι μου ..."Με γρήγορη κίνηση προσπάθησε να περάσει κάτω από τον κλοιό που δημιούργησε γύρω της αλλά απέτυχε...Την έπιασε με δύναμη και πίεσε το κορμί της στον τοίχο για ακόμα μια φορά "Αγοράκι; Είσαι αστεία μικρή...Αστεία και αβγαλτη ... Γι αυτό με τρελαίνεις!" "Απομακρυνσου πριν βάλω τις φωνές!" "Και τι θα πεις ; " Η φωνή του χαμήλωσε...Έγινε βαθειά, προκλητική ...γεμάτη λαγνεία. "Λιαμ; Αφού το ξέρεις και το ξέρω πως αν ήταν ο αδερφός μου εδώ ούτε βλέμμα θα μου έριχνες...Τι θέλεις πια από μένα;" "Θέλω να γίνω ο πρώτος σου ..." Δήλωσε και δάγκωσε τον λαιμό της. Εμεινε να κοιτάζει μεσα στα χρυσαφένια καστανα της μάτια ώσπου ξαφνικά τράβηξε τα χέρια του. Της έκλεισε το μάτι και έφυγε χωρίς να της ρίξει ούτε μια ματιά... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέαAll Rights Reserved