Işık Tut Karanlığıma

Bugün yine o cok sıkıcı günlerden biriydi.
Ahh tanrım hic bitmiycek sanmıstım.Neyse ki kurtul-
dum lanet olası bi günden daha..
Bir yandan eski erkek arkadasım,bir yandan arkadaslarım herkes üstüme geliyo ve bu is zıvanadan cıkmıs durumdaaa.
Bazen bu isin sonunu intiharla getirmek bile geciyor icimden.Ama ben intiharın bi tür kacıs oldugna eminim.
Ben güçlü bi kızım.Olaylar karsısında güclü durmam gerek.
En azından benim düsüncem böyle.
Adım Emma,
16 yasındayım.Daha cok genc olmama rağmen hayattan bıktım.Her 2 haftada bi terapist günüm var.
Doktorum Rick olmasa napardım düsünmek bile istemiyorum.
Vee Rick'in -meteor- oğlu Jack.
Cocuk cok tas teallam konu nerden buraya geldi.Buraya ayrıca dönüs yapıcaaaz:)
Gecenlerde ailevi bir meseleden dolayı aglıyodum gizli olmadıgı halde yakın arkadasım Tish ile ikimizin gizli yeri olan kullanilmayan bi depoda.
Arkadan sıcak bi el koluma dokundu.Anlasılan aglama sesimi duymustu.
-"Beni rahat bırak Tish!" diye bağırdım. Kim oldugunu bilmedigim halde.