Güzeşte Geride Kalan

Durdu.
Yüzü gölgelendi.
Öyle baktı ki ürperdim.
Kafamı başka yöne çevirdim.
Başımı belaya sokar diye korktum.
Mevsimler değişecek diye korktum.
O bakmaya devam etti yüzüme.
Uzun bir sessizlik oldu sonra.
Dakikalarca kaldık öyle.
Belki saatlerce. Belki de günler...
Ellerini yakaladım.
Avuçları terlemişti.
Zamanın durmasını istedim o an
Ne zamanın ne de senin ellerimden kayıp gidişini durduramadım ...

-yusuf piliç