Cani!

Korkudan ağlayan kızıma baktım. Gözünden akan her damla yaş kızgın birer lav gibi kalbime düşüyordu.

"Ağlama."

"Git burdan."

Bağırışı boğazını acıtmış olacakki yüzünü buruşturdu.

"Burdan giderim ama senden gidemem küçük."

"Seni asla sevmeyeceğim! "

Sadece sözleriyle kalbime sayısız hançer saplıyordu.

Sinirleniyordum. Sinirimli halimi görürse psikopat olduğumu anlar ve benden ölesiye korkardı.

Sinirimi ona göstermemek için son kez o güzel suratına baktım ve odadan çıktım.

Odadan çıkarken beynimde tek birşey yankılanıyordu.

'Sonum olacaksın küçük velet. Sonum olacaksın.'