Solgun bakışlarını tanımadığına emin olduğu genç adama çevirdi. Adam onu tanıyor gibiydi ama farklı bakıyordu. Sanki... sanki hiçliğin içinde ki boşluğa bakıyordu. Sanki genç kız şeffattı ve arkasında ki kitapların adını buradan seçebiliyordu. "Él tenía razón." Genç adamın aksanlı sesi kızın yüzünde ki bilinmezliği artırırken kıza doğru yürüdü. Ilık nefesi kızın kumral saçlarının birkaç telini geriye savuştururken kızın yüzünde ki ifadeye gülümsedi. Genç kız karşısında ki aksanlı konuşan yabancı adamın kim olduğunu bilmese de, dudaklarında peyda olan gülümsemenin pekte tekin olduğunu düşünmüyordu. İçinden, "Bana bundan bahsedilmemişti." diye düşündü. Hiçliğin küresinde hapsolduğundan haberi yoktu.