Çünkü yaşanmış ve yaşanılabileceğine ümit beslenen her aşk ,mutlu sonu hak eder. Kusurlu da olsa. Kusur AŞK da olsa...
....Karanlıkta bulduğumda kendimi , bu muydu diye sordum kendime . Cidden bu muazzam güzellikten korkuyor muydum ? Sonra bir düşünce tutundu beynime, eğer sonum böyle olacaksa korkmamalıydım ,sonuçta kaç kişi korkularını sevmeyi öğrenerek ölüyordu ki ? Bu düşünce tarzının bana verdiği rahatlıkla bıraktım kendimi . Yüzmeyi bilmiyordum, çırpınmak beni dibe çekebilirdi. Bende son kez de olsa özgür olmayı tercih ettim . Kollarımı açtım .Deniz suyu bedenime sarılmış ,vücudumda dolanıyordu sanki elleri ....
Bildiğiniz bütün klişe hikayeleri unutun , bu daha da klişe. Sonuçta aşkın kendisi klişe.
❝Yüzünü çok sevdim, ödünç alabilir miyim?❞ dedim birden gözlerimi gözlerine dikip. Nasıl olsa bir daha karşılaşmamız pek mümkün değildi, hem bu fırsatı kaçıramazdım hem de bu cesareti bir daha bulamazdım. Ağzımdan çıkan kelimelerin anlamsızlığıyla gözlerini kırpıştırdı.
❝Anlayamadım?❞
❝Yüzün tam hayalimdeki gibi, bir günlüğüne modelim olur musun?❞
Uyarı: Küfür ve argo kelimeler içermektedir.
Bu kurgu tamamen hayal ürünüdür, gerçeklikle hiçbir bağlantısı yoktur.
Slow burn bir hikayedir.
Üniversite #1 / 16.11.2024