Δεν νομίζω ότι ξέρεις ποιος πραγματικά εισαι, μέχρι να χάσεις το ποιος πραγματικά είσαι. Δεν ξέρεις τι σημαίνει πόνος, μέχρι που ο άνθρωπος για τον οποίο θα δώσεις την ζωή σου, σε αφήνει σε ένα ανοιχτό πεδίο μάχης. Δεν ξέρεις τι σημαίνει αγάπη, μέχρι που η πηγή της χαράς σου σε αφήνει αδύναμη. Με αγαπησε. Με αγαπησε τόσο πολύ που ξέχασε να μισήσει τον εαυτό του. Ήταν τόσο απασχολημένος στο να με βάζει πάνω από όλους και από όλα, όπου δεν ειχε καταλάβει ότι η καταιγίδα μέσα του άρχισε να σπάει, αφήνοντας μερικές ακτίνες του ήλιου να την διαπερασουν. Με έφερε πίσω στην ζωή. Μου υποσχέθηκε ότι θα γίνονταν καλύτερος και, Θεέ μου, όντως το έκανε. Όμως τότε, κάτι μέσα του άλλαξε. Όχι μόνο τον άλλαξε, αλλά και τον επηρέασε. Πήρε κάθε ίχνος πάθους και σεβασμού που είχα μέσα μου για εμένα, πνίγοντας τα. Με χτύπησε ακριβώς εκεί που ήμουν αδύναμη, και δεν νομίζω ότι είχα ξανά βιώσει τοσο πόνο ποτέ στην ζωή μου. Κατέστρεψε τον άνθρωπο τον οποίο ήμουν παλιά, κάνοντας με τον άνθρωπο που είμαι τώρα, διαλύοντας τον άνθρωπο τον οποίο θα ήμουν. Αλλά ο πόνος, τα δάκρυα και τα ψέματα.. Θα τα ξαναζουσα όλα, μόνο κAll Rights Reserved
1 part