"Asia.." dedi, belinden tutarak zapt etmeye çalıştı hırçın kadına. Aslı, beline sarılmış kollardan kurtulmak için çırpınmaya başladığında, adamın hafifçe gülmesini duydu. Gözlerini esir alan öfkesi adamın ruhuna saplamak ve tüm öfkesinin irinini çıkarmak istiyordu.
" Bırak beni!" Aslı bedenine sarılmış kollardan kurtulmak için çaba sarf ederken, adamın erkeksi kokusunu duyumsadığında birkaç saniye afalladı. Ona bitmek bilmeyen öfkesi, kalbini acımadan paramparça ettiğinde başlamıştı.
" Gidemezsin, boşuna debelenme." dedi, bıkkınca. Kollarındaki kadın hayatı boyunca görüp görebileceği en inatçı kadın olabilirdi.
" Buradan gitmek zorundayım duydun mu? Ben buraya ait değilim!" Kimsenin cesaret edemeyeceği şekilde haykırdığında, adam gözlerini birkaç saniye kapatarak sakinleşmeye çalıştı.
Buradaki kadınlar bağırmayı bırak, ağzını açmaya cesaret bile edemezken bu kadın ona hangi hakla bağırdığını düşünmeden edemiyordu.
Dudaklarını genç kadının boynuna gömerek derin bir soluk aldı ve kulağına fısıldadı," Hangi zaman diliminden geldiğin umurumda değil Aisa! Seni bulduğum an buraya ait oldun."
"Anlamıyorsun, gitmem gerek! Beni anlıyor musun? Ailem orada tüm hayatım.." Aslı, onu arkadan zapt etmeye çalışan adama karşı koymayı bırakarak onu hissetmeye çalıştı.
"Artık ailende benim, tüm hayatında." dedi, dudaklarını boynundan çekerek genç kadını kendisine döndürürken devam etti." Sen artık bana aitsin.."
# Gençkurgu-- Fantastik #
# 3. Fantastik
# 1. Akademi
# 1. Büyü
# 1. Ejderha
# 1. Efsane
# 1. Krallık
# 2. Savaş
- Düşünsene, sen büyünün her şey olduğu bir dünyada, zerre kadar büyü gücüne sahip değilsin. Sen bu dünyada hiçbir şey yapmazsın. Her şeyden vazgeç gitsin. Sen doğuştan eziksin !
Cümlesini bitirdikten sonra yüzüme doğru baktı. Gözlerindeki aşağılayan bakışlarla yaptığım mimikleri izliyordu. Sağ elini kaldırıp yüzünü aşağıya yukarı doğru sıvazladıktan sonra eli yüzünde durdu. Elinin yardımıyla sağ gözünün göz kabağını havaya kaldırdı. Işaret ve orta parmağını gözünün üstüne yerleştirip göz bebeğinin iyice görmemi sağladı. Göz bebeğinin içinde bile beni aşağılayan, hor gören bir tutum vardı.
Elini yüzünden çekip gözlerini gözlerime tekrar dikti ve güçlü kahkahalar atarak gülmeye başladı. O kahkahalar attıkça içimde kopan fırtınadan haberi bile yoktu.
- Yanılıyosun ! Dedim sesim güçlü ve yüksek çıkmıştı. Yüzüne doğru baktığımda anlamsız gülümsemesi kaybulmuş şaşkın bir şekilde bakıyordu.
- Ben ezik değilim. Ben güçsüzleri korumak için kendini ateşe atmış biriyim.
****************
İçinde bulunduğum Daryon krallığı da dahil bütün dünya büyü gücü üzerine kuruluyken benim içimde hiçbir büyü gücü yoktu. Köyümüze gelen elçinin beni akademiye götürmesi ile bütün hayatım kökten değişti.
Şimdi ejderhayı ve yeni sahip olduğum güçleri kullanarak en güçlü olmak zorundaydım. Bu sayede canımdan bile değer verdiğim herkesi koruyabilecektim.