"Bir gün çok ünlü olacağım, biliyorum." Demişti Harry. "O zaman gerçek bir sanatçı olacağım." Louis birkaç saat orada, Harry'yle kaldı. Şarapları da bittiğinde birazcık sarhoş hissediyordu, ama sadece birazcık. Kendisini tutamayarak "Kolların çok güzel," diye mırıldandı. "Ne?" Harry güldü. Louis omuz silkti. "Güzeller işte." Belki de biraz şarabın etkisinden, saçmalamaya devam etti. "Bana sarılır mısın? Kollarında olmak nasıl hissettirir merak ettim." Harry buna karşın sadece gülümsedi ve Louis'yi kollarına çekti. Sırtını duvara dayamış, bacaklarını uzatmış halde Louis'yi kollarında tutuyordu. Louis başını Harry'nin göğsüne dayamış yatarken hafif sarhoşluğunun etkisi geçer geçmez boğulacağı utanç hissinin farkındaydı, ama yine de buna değerdi, çünkü Harry'nin kolları arasında olmak çok güzeldi. Gözleri kapanmadan önce son sözleri "Harry?" oldu. "Sen zaten gerçek bir sanatçısın." [sana ithaf edilmiştir @oldhearts]