" sen kim oluyosunn!??" "kahramanın oluyorum " dedi bay az önce bana araba ile çarpan salak. " bir insan kaldırımda yürürken arkadan çarpmak nedir ya ??" Çam ağaçlı mavi ve yeşil olan pijama takımının üstünü çıkarıp yere attı. "ohaaa !!gi-giy çabuk şunu terbiyesiz!!" "normalde kızlar da çıkarma mı isterler ama.. " "Ben istemiyorum ! giy yoksa polis çağırırım !" " Giydim gözlerini açabilirsin bayan önüne bakmayan sakar kız" gözlerini kapattığımın bile farkında değildim. yavaşça açtım ve PIJAMALI çocuğa baktım. "her neyse bana çarptın ve bedelini ödersin tabi geçerli bir sebebin yoksa bay pijamalı lamborgihini li çocuk" "uyur gezerim" "hı? küçük at ta civcivler yesin züppe !" " off teyzem çağırdı" " Puhaha teyzen mı çağırdı? Oyşş pijamasıyla da çıkmış teyzesinin yanına gidermiş ana kuzusu " kızmış olacak ki çenesi seğirirken cırladı " bana bak mahalle kızı ! beni gördüğüne bile mutlu olman gerek senin! arabamı kirlettim be sana çarpıp, beni pijamalarımla gören 3. kişisin. Bana kalırsa teşekkür edip tadını çıkarmalısın !" deyip arabasına binip çalıştırdı. camdan bana son kez sinirle baktı. bende ona keyifle güldüm. Gazı kökledi ve defoldu pijamalı asker.. arkasından koşup " Hoşçakal pijamalı kahraman' ımızz!" diye bağırdım alayla.