səhra çiçəy'im

İmtahan çıxardana lənət oxuyan tək mən ola bilməzdim.Bu ne zülm idi biz çəkirdik.Məktəbdə müəllimlər,evdə valideynlər də bir tərəfdən bizi sıxışdırırdı.Camaatın uşağı bu gözəl havada bulvarda,mallarda gəzirdi,mən isə sinfin inək şagirdi kimi dərs oxuyurdum (inək deməyimə baxmayın dərslərlə aram heç yoxuydu) Sabah bu imtahanı verib bir gün bütün Bakı küçələrini gəzəcəkdim.Yox.Yox.İmtahandan çıxanda məndə güclü baş ağrıları olduğunu bilirdim.Ona görə də, bu gəzintini bir neçə gün sonraya gecikdirə bilərdim. Düşənəsiz ki,niyə tək gəzir?Mənim ağılda biri yoxdu (xexexexe)

Gəzmək xəyallarına dalmışdım ki,telefonuma zəng gəldi.Telefona baxdım ki,sinif nümayəndəmiz idi.Telefonu açıb:
- Bu şəxsə imtahan səbəbiylə müvəqqəti olaraq zəng çatmır.Lütfən birazzzzzzz (z.ni uzadaraq) sonra bir daha cehd edesiz,-dedim.Sinif nümayəndəmiz Jalə bu zarafatıma "iyyyyy" edərək sözə başladı.
-Sabah gələndə imtahana giriş kağızını unutma.

Bu qız nə dərəcə soyuqqanlıydı.Bunu kim sinif nümayəndəsi seçmişdi görəsən? (əlimi çənəmə qoyub biraz düşündüm) Sonra yadıma düşdü ki,mənim seçmədiyim yeqindi.Çünki Jalə altı ildir ki,bu vəzifədə idi. (Vəzifə deməyimə səbəb elə bil özünü sinfin müdafiə naziri hiss edirdi...püüfffff).

Jaləni o qədər sevmirdim ki,dediyini unutdum belə.Oxumaqdan mədəmdə "Tarkan-Yolla" oxuyurdu.Tarkanı üzəcəyimə dırnağımı qırardım.Durub mətbəxə keçdim.İnsanın anası şorba sevəndə belə olurda.Heç nə olmasa da,soyuducuda şorba olurdu.Bu dəqiqə mədəm şorbaya "He" verəcək halda deyildi.Ən sevdiyim pomidor,pendir,çörək yeyib qarnımı "aldatdım".

Axşam saat 7:15 idi.Qarnım doyduğu üçün idimi nedir bilmədim.Yadıma düşdü ki, imtahana giriş vərəqini çıxartmamışam.Barmagımı dişləyib,tez ayağımı geyinib aşağı düşməyə ba