အခ်ိန္ကာလေတြက မရပ္မနားလည္ပတ္လို႔ ရုပ္သြင္ေတြ အိုေဟာင္း ခနၶာေတြေညာင္းရလည္းပဲ မေျပာင္းမလဲ တည္ရွိေနမွာက ဒီလက္ေလးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ထားခ်င္တဲ့ ဆနၵေပါ့။ ေအးလြန္းလွတဲ့ ႏွင္းပြင့္ေတြကို ပါးလ်လ် အက်ႌတစ္ထည္ ဝတ္လို႔ လြင္တီးေခါင္ျပင္မွာ ေထြးေပြ႕ရေစဦး မင္းလက္ေလးကိုသာ ဆုပ္ကိုင္ထားခြင့္ရရင္ ႏွလံုးသားကစလို႔ ေျခဖ်ားထိေႏြးရလိမ့္မယ္။ ေနၾကာေတြဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ဘယ္လိုပင္ ကိုယ္စားျပဳေစဦး မင္းႏႈတ္ဖ်ားက ခ်စ္စကားသံအခ်ိဳ႕ တီးတိုးေရရြတ္တဲ့အခါ ဒီကမ႓ာမွာ ေနၾကာဟာ မင္းတစ္ပြင့္သာျဖစ္လိမ့္မယ္။ ေႏြရာသီ ေနျပင္းျပင္းဟာ ဘယ္လိုပင္ အေရာင္အဝါနဲ႔ ထြန္းေစဦး မင္းအျပံဳးနဲ႔ ယွဥ္တဲ့အခါ မွိန္ပ်သြားရလိမ့္မယ္။ ေလရူးေပြ ဘယ္လိုပင္ ၾကမ္းေစဦး လႈိင္းထန္တဲ့ ပင္လယ္ျပင္ဟာ မင္းေပြ႕ဖက္မႈေအာက္မွာ ဒီရင္ခြင္ဟာ ၿငိမ္သက္ရလိမ့္မယ္။ [ Completed on 19th September 2019]All Rights Reserved