Amiyâne
  • مقروء 2,896,142
  • صوت 131,146
  • أجزاء 60
  • مقروء 2,896,142
  • صوت 131,146
  • أجزاء 60
إكمال، تم نشرها في مارس ٢٣, ٢٠١٩
"Nefes aldım, herkesin suçu için ben nefes aldım." dedim ve gözlerimi açıp onun katı yüzüne baktım. "Ben sadece o cehennem evden kurtulmak için evleniyorum, bana aynı hayatı yaşatacaksan eğer bırak!"

"Ben bir kadına vurmam." dediği anda kapı açıldı. Gözlerimin dolu olduğunu hissedip hızlıca sildim gözlerimi. İçeriye giren abim ve Hakan Bey bana şaşkınca bakarken hiç anlamadığım bir anda Kerim Ali konuştu. "Biz karar verdik." dediğinde abim kaşlarını çattı. 

"Neye?" diye sorduğunda Kerim Ali'nin arkası bana dönüktü ama dikleşmesinden abime sinirle baktığını düşündüm. 

"Hafta sonu..." dedi ve bana dönüp bileğimden tutarak beni yanına çekti. "Düğünü yapacağız." dediğinde şaşkınca ona baktım. O ise söylediklerini garipsememişti. Ama ben  garipsemiştim; bir erkeğin şiddete başvurmadan koruyuşunu, bileğimi kıracak gibi değil de zarifçe tutuşunu... 

~

Kerim Ali & Kumru
جميع الحقوق محفوظة
الفهرس
قم بالتسجيل كي تُضيف Amiyâne إلى مكتبتك وتتلقى التحديثات
أو
#3kalp
إرشادات المحتوى
قد تعجبك أيضاً
DİVANE ✔️ بقلم selmakeskin_
58 جزء undefined أجزاء إكمال
"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.
KÜP ŞEKER(TAMAMLANDI) بقلم busbckr
63 جزء undefined أجزاء إكمال
Gözyaşım bile kirpiklerimde asılı kalmış, düşmeyi reddederken ben bu durumu kendime nasıl yedirebilirdim bilmiyorum. Boş bir parkta, dün gece yağan yağmurun ıslaklığını taşıyan bir bankta başım Nisan'ın omzunda oldukça aciz görünüyor olmalıydım. Görünmesem bile öyleydi ya durumum, acizdim.Karşımdaki manzara bana zevk vermiyordu, bana verdiği tek şey amansız bir acıydı. Yine de gözlerimi alamıyordum. "Küp Şeker hadi kalkalım buradan. Hasta olunca hiç bir şey düzelmeyecek." "Belki de çok ağır zatürre geçirip ölürüm." Dedim sesimdeki acının aksine dalga geçiyordum. O kadar kolay kurtulamayacağımı biliyordum. Nisan "Allah korusun. Anlamıyorum. Daha önce de Poyraz'ın sevgilisi oldu. İlk kez olan bir şey değil ki bu. Neden bu kadar yıkıldın?" Diyince karşımızdaki Poyraz ve çok değerli sevgilisine daha da dikkatli baktım. Onların bizden haberleri yoktu. Gerçi Poyraz'ın benden ne zaman haberi olmuştu ki. Onun için kız kardeşten öteye ne zaman ge çebilmiştim? "İlk kez." Diye mırıldandım. "İlk kez Poyraz birini bana karşı savundu, haklı olmama rağmen Nisan. İlk defa bize yalan söyledi. İlk defa onun birine olan hislerini ben bile hissedebiliyorum ve en önemlisi ilk defa ona bakınca kalbim hızlanacağına duracakmış gibi oluyor Nisan. İlk defa kendimi küp şeker gibi değil de şeker yapılan pancarın posası gibi hissediyorum." 💧💧💧💧💧💧💧 *Ben aslında sadece bu grubu değil, kendimi de terk ediyorum. Tüm anılarım siz doluyken bu terk ediş o kadar da kolay olmayacak farkındayım ama ne yapabilirim ki? Anılar acılarımı körüklerken, içimdeki yangın git gide büyürken yaşamaya başka nasıl devam edebilirim? Tüm hayatımı sana kurmuşken, senin başkası için atan kalbini nasıl sevmeye devam ederim?* Tüm hakları saklıdır.
AŞK ESİN'TİSİ (Tamamlandı)  بقلم ebruuu90
64 جزء undefined أجزاء إكمال
"Şimdi kim olduğumu öğreneceksin tatlım. Ama siz benim kim olduğumu öğrenmeden önce Alper'in bir bilmece çözmesi gerekiyor." Alper'in dibine iyice girdim. Herkesin duyabilmesi için yüksek sesle konuştum ki buna gerek bile yoktu. Herkes pür dikkat bizi izliyordu. Salonda kimse nefes bile almıyordu! "Evet Alper! Soruyorum iyi dinle." Salondaki kalabalık bana karşılarında deli görmüş gibi bakarken onları takmamaya çalışıp şu anda fazlasıyla şaşkın, ne yapacağını bilemeyen kocama yoğunlaştım. Bunun hesabını ödeyecekti, hem de fazlasıyla! "İzmir'den aldın bir tane İstanbul'a geldin iki tane! Nedir bu?" Alper'in maviliklerini, sinirden alev alev olmuş gözlerimle oyarken yutkunduğunu adem elmasının hareketiyle fark ettim. Gözlerimi yanındaki kıza çevirdim. Nişanlısı olacak kıza! "Ve süren doldu!" derken parmak uçlarımda yükselip, elimi kızın kuş yuvası halinde topuz yapılmış saçlarına götürdüm ve topuzuna butona basar gibi bastım. Kız bana kıpkırmızı olmuş bir suratla bakarken "Gong!" dedim. Kız sinirli bir hareketle saçlarındaki elimi iterken otuz iki diş sırıtıp gözlerimi ilk önce etraftaki kalabalıkta gezdirdim. Daha sonra bana öldürecekmiş gibi bakan kızda... Ve en son Alper'de bakışlarımı sabitledim. "HAMİLEYİM!" #1 bebek = 23.01.2020 #2 gençkurgu = 14.03.2020 #1 genelkurgu= 18.11.2020