KISKANÇ ÖĞRETMENİM {Devam Ediyor}

Başlangıç tarihi: 31.03.2019

" Hoop! Yavaş, çek ellerini. Bu gün benim günüm. İstediğim her şeyi yapacağım ve sen bana mâni olmayacaksın."

"Şimdi gelelim asıl konuya. Telefonumu açmadın bu, bir." dedi ve alnıma bir öpücük kondurup devam etti.

"Mesajıma cevap vermedin bu, iki." dedikten sonra sağ yanağıma bir öpücük bıraktı. Uzun bir ara vermeden söylediklerine devam etti. Kızıp bağırsa bu kadar etkisi altında kalmazdım. Donup kalmıştım. Santimlik dâhi olsa kıpırdayamıyordum.

"Devran'la konuşma dediğim hâlde, Devran'ı aradın bu, üç." dedi, ve sonra yanağıma uzun bir öpücük bahşetti. Tam ağzımı açıp itiraz edecektim ki, işaret parmağını dudaklarımın üstüne yerleştirip beni susturdu ve sıkılmadan devam etti.

"Aşağıdayken benden kaçtın bu dört." dedi ve fazla belli olmayan gamzelerimin üstüne dudaklarını değdirdi. Usanmadan söylediklerine devam etti.

"Sana bu posterleri sevmiyorum dediğim halde, onları odanda tutmaya devam ettin bu, beş." dedi ve omzum ve boynum arasında ki boşluga dudaklarını değdirdi. Belhanda posterlerimle ne alıp veremediği var, anlamıyordum. Seviyordum işte adamı.

"Bakıyorum da benim sevgilim sözlerimi hiç dinleniyormuş. Bu da söylediklerimi dinlemediğin için..." dedi. Kafasını yana yatırıp, dudaklarıma eğildi ve uzun süreli bir öpücük bıraktı. Ama geri çekilmedi. Dudakları tepkisizce dudaklarımın üstünde duruyordu. Her nefes alıp verdiğinde nefesi dudaklarımdan içeri süzülüyordu. Geri çekilmek istesemde bedenim bana yardımcı olmuyordu. Olduğum yere çivilenmiş gibi ne ileri gidebiliyordum ne de geri. Kalbim atıyor muydu acaba?

"Bundan sonra sözlerimi dinleyeceğini umuyorum. Ha, unutmadan biraz daha nefes almassan, ölebilirsin." Alaylı bir sesle söylediklerinin ardında dudaklarıma kısa bir öpücük bıraktı ve benden bir kaç adım uzaklaştı. Bana el sallayıp odamdan çıkan Yamaç'a uzayl