"kıskançlığımı sorgulama güzelim, tanıdığı kim varsa hepsinden nefret ediyorum." Duyduğum cümle ile hafif yutkundum ve kahverengi gözlere daha dikkatli baktım, orada kimsenin göremediği sevgisi ve şefkati ama aynı zamanda da hayatımı zehir edeceğine yeminler eden adamı görür gibiydim, belimi tutuşu bile sahipleniciydi, ben bu adamı kaldırabilir miydim? Yapamadığım an bırakır mıydı beni? Özgürlüğümü geri verir miydi? "aklından gitmeyi bile düşünme Eflatun, sen benimsin. Gitmek istediğin her an seni ve kendimi yakmaktan çekinmem, yaparım bunu bilirsin güzelim. Benim nefesimsin, hayatımsın, önemli görüp görebileceğin her şeyimsin ve ben en ufak günahı mı bile paylaşmayı sevmem hele seni, asla! Gidemezsin!" Tolga'nın gözlerinde gördüğüm o kararlılık benim sonum olacaktı ama bunu yapabilirdim, bana karışmasını engelleyerek sevgisini ve ilgisini üzerimde tutabilirdim. TOKSİK AŞK'A HOŞGELDİNİZ