(Eski adı "Bir Kız Bir Meteor Görür Ve..."dir)
Umutsuzca seviyordum onu. Hikayemiz başlarda çok benziyordu kitaplara, filmlere. Hani hem kızın hem erkeğin birbirini sevdiği tozpembe hayallere. Ancak bizimki öyle olmamıştı. O beni hiç sevmemişti. Biz hep mutlu sonlara inandırılmıştık. Mutsuz son beklememiştim ki ben. Bir anda çökmek, aynı anda güçlenmek kolay olmuyordu benim için. Ama içimde bir hırs vardı. Onu pişman edecektim yaptıklarına. Gururumu kırmıştı, gururu kırılacaktı. Beni bunalımlara sokmuştu, kendi acısında kavrulacaktı. Beni üzmüştü, çok pişman olacaktı.
Zaman, tüm yaraları sarardı. Ölüm dışında.
İkimiz, ölmek için doğmuştuk.
"Sevilmek isterken iliklerine kadar sevgisizliği hisseden herkese..."
(...)
"Senin şımarıklıklarını çekecek bir adam değilim."
Sözleri üzerine gözlerim gözlerinde asılı kaldı. Kelimeler zihnimde bir oraya bir buraya kaçışırken hepsini bir araya toplamak oldukça zor olmuştu. Sakin ol Efsan... Kalbimdeki anlamsız ağrıyı görmezlikten geldim. Çenemi havaya dikip ters ters ona baktım. Giydiğim siyah topuklular sayesinde aramızdaki boy farkı bir kafa mesafesi kadarken gerginlikten kuruyan dudaklarımı ıslatıp onunkiler kadar acımasız olan sözlerimi sarf ettim.
"Bende sana şımarıklık yapacak bir kadın değilim."
Yayın tarihi: 12.05.2024