"Mehmet içinde bulunduğu binlerce maske arasında hayatını yaşıyordu.On beş yaşında ayrıldığı memleketinden yirmi üç yaşında geri dönmüştü. Aşkı eğlence parkı zannederken, Zilanı gördüğü an çiçekler açmıştı en karanlık sokaklarında"
************
" Gelme peşimden Mehmet! istemiyorum seni"
" Beni dinleyeceksin!"
"Dinlemeyeceğim seni, rezil ettin beni nefret ediyorum senden!"
"Sevda ne zamandan beri rezillik olmuş ha cevap ver?"
"Sen sevdadan ne anlarsın be! sevmiyorsun ki sen beni, seninki hırs, seninki yalan, sen kimseyi sevemessin, sen....."
Mehmet Zilanın sözlerini gözyaşlarıyla susturmuştu o an.
Elini göğsüne vurarak, "Sevdim lan sevdim! bende sevdim, uyuduğunda nefesini dinlemeyi, utandığında gözlerini kaçırmanı, güldüğünde yanağındaki çukuru, sana sarılınca yuva gibi kokan içimi sevdim ben. Bende sevdim Zilan"