[Słowackiewicz One-Shots]

Reads 42,977
Votes 2,357
Parts 21

Reads 42,977
Votes 2,357
Parts 21

Do ust twych usta przycisnę; powieki
    Zamykać nie chcę, gdy mię śmierć zamroczy;
    Niechaj rozkosznie usypiam na wieki,
    Całując lica, patrząc w twoje oczy.
    
    A po dniach wielu czy po latach wielu,
    Kiedy mi każą mogiłę porzucić,
    Wspomnisz o twoim sennym przyjacielu
    I zstąpisz z niebios, aby go ocucić.
    
    Znowu mię złożysz na twem łonie białem,
    Znowu mię ramię kochane otoczy;
    Zbudzę się, myśląc, że chwilkę drzemałem,
    Całując lica, patrząc w twoje oczy.
    
    
    [Mogą pojawiać się nieścisłości historyczne, lecz czymże jest fikcja literacka?]All Rights Reserved

homo mickiewicz miłość poezja romantyzm słowacki słowackiewicz śmierć

Table of contents

Do ust twych usta przycisnę; powieki
    Zamykać nie chcę, gdy mię śmierć zamroczy;
    Niechaj rozkosznie usypiam na wieki,
    Całując lica, patrząc w twoje oczy.
    
    A po dniach wielu czy po latach wielu,
    Kiedy mi każą mogiłę porzucić,
    Wspomnisz o twoim sennym przyjacielu
    I zstąpisz z niebios, aby go ocucić.
    
    Znowu mię złożysz na twem łonie białem,
    Znowu mię ramię kochane otoczy;
    Zbudzę się, myśląc, że chwilkę drzemałem,
    Całując lica, patrząc w twoje oczy.
    
    
    [Mogą pojawiać się nieścisłości historyczne, lecz czymże jest fikcja literacka?]

21 parts