''Bilmiyorsun. Nefes almanın ne kadar zor olduğunu bilmiyorsun. Sanki göğsüne balon yerleştirmişler ve o balonun havası yavaş yavaş kaçmaya başlıyor. Ve eğer tamamen biterse, öleceksin. O şekilde nefes alıyorsun. Sen vücuduna batırılan iğnelerle yaşamayı bilmiyorsun. Kıskançlık nasıl bir duygudur ve buna katlanmak kolay mıdır bilmiyorsun. Kolunu kaldırırsan, o iğneler canını yakıyor. Kalbin kanıyor gibi oluyor her seferinde. Ve öyle ki, artık sonuna doğru akıtacak kanın olmuyor. Sen çürümüş bir kalbi attırmaya çalışmak nedir, bilmiyorsun. Çünkü rahatsın. Rahat bir şekilde nefes alıyorsun. Sana iğne batırsalar bile kolayca çıkarıp atabiliyorsun. Ve senin göğsünde dikenler yok. Her nefes aldığında yanmıyor canın. Ayrıca da kalbini avuçlayan pençeler de yok... Yada geceleri uyumanı engelleyen acı dolu düşüncelerin... Veya gözlerinin altında ağlamaktan oluşmuş morlukların. Bunların hiçbiri yok sende. O yüzden hiçbir zaman bilemeyeceksin. Bu yüzden zahmet edipte açtığın yaraları tekrardan dikmeye tenezzül bile etmeyeceksin. Niye biliyor musun? Çünkü bencilsin.''All Rights Reserved