"უკვე დიდი გოგო ხარ,ახლა შენს ხელშია შენი მომავალი და შენს გაადაწყვეტილებებზეა დაამოკიდებული როგორ იცხოვრებ მომავალში"
ხშირად მეუბნებოდნენ ამას ჩემი მშობლები,ხოდა მეც დამოუკიდებლად გაადავწყვიტე ცხოვრება ,მათგან შორს....
დავიწყე ჩემი საკუთარი გაადაწყვეტილებების მიღება ამა თუ იმ საკითხზე,მაგრამ ვერ წარმოვიდგენდი რომ ამდენად ცუდ გადაწყვეტილებებს მივიღებდი რომ ბოლოს გარეთ აღმოვჩნდებოდი ,მაგრამ ეს მოხდა! მშობლებს ამას ვერ გავაგებინებდი,სხვა გზა არ მქონდა და ქუჩაში ვათევდი ღამეებს !
ახლაც უსახლკაროდ ვარ და აქეთ-იქით დავიარები,რაიმე გასათევი ადგილის ძებნაში,სად წავიდე? ნეტავი იყოს რაიმე თავშესაფარი! ნებისმიერზე თანახმა ვარ!
თუნდაც ეს რაღაც დიდი ,იდუმალებით სავსე საშიში სასახლე იყოს ტყეში,რატომაც არა?
ბოლოს და ბოლოს შემომთავაზეს.