OLAMAZ

Bazı vazgeçişler mecburiyettir...

Bazen tüm gölgelerin ardında ışık gördüğünüzü zannedersiniz. O ışık sizin ışığınız olsun istersiniz. Ona doğru giderken önünüzde ne var ne yok yok saymaya hazırsınızdır. Başlar yolculuğunuz. O ışığa doğru yol alırsınız. Baktığınızda yakınınızda gibi görünür ama yol aldıkça uzaklaşır. Önünüze çıkan her şeyi yok sayarsınız. Yorulur darmadağın olur her yeriniz yara bere içinde kalır. Sonra bir bakarsınız ki aslında siz ışığa gitmiyorsunuz, ışık sizden gidiyor.

Bunu görmek sizi kavurur, ciğerinizi söker. Tüm ışığın sahteliği gönlünüze yaydığı umut üzerinize koca dağ gibi yıkılır. Sırf sizi yok etmesin diye o koca dağı sırtlarsınız.

Bu vazgeçişte siz de var mısınız? Azra'nın gönlünde ki ateş sizi de yakacak...