Nasze przegrane zwycięstwo
Po przejściu niemalże dwóch tysięcy kilometrów drogi powrotnej, Lwigród nie wydaje się Tadeuszowi taki, jak jeszcze niedawno.
Gdy ukochane miasto pogrążone jest w kryzysie, jedyną nadzieją okazuje się stare uczucie - równie niebezpieczne, co obcy żołnierze grasujący po ulicach, niemniej dzicy od demonów kryjących się w lasach.
Mimo smrodu śmierci i ubóstwa jedyną nadzieją okazuje się pozostanie człowiekiem.
×
"Nasze przegrane zwycięstwo" należy do mojego autorskiego uniwersum o nazwie "Redverse", nie jest jednak kanoniczne względem powieści "Na pohybel".
Niniejsze opowiadanie jest dziełem tylko i wyłącznie fikcji literackiej. Mimo inspiracji realnymi wydarzeniami historycznymi, wszelkie nazwy własne organizacji czy dane osobowe postaci są wymyślone, nie mając na celu odnosić się do rzeczywistych person.
Praca nie ma na celu nawoływania do nienawiści czy pochwalania jakiejkolwiek ideologii bądź postawy, uprasza się więc o rozdzielanie autorki od jej dzieła, a także spojrzenie na nie z pełnym zrozumieniem.
Mogą wystąpić wątki drastyczne: przemoc; opisy śmierci i odnoszenia ran; tematy niepełnosprawności nabytej, kradzieży, biedy/ubóstwa i gwałtu.
Występują dialogi zapisane w gwarze lwowskiej oraz poznańskiej, a także użycie języka rosyjskiego i ukraińskiego. Stosowana jest wyłącznie polska transliteracja.
W tekście odnaleźć można rozmaite fotografie. Wszystkie pochodzą z albumu "Semper Fidelis" wydanego nakładem Towarzystwa Straży Mogił Polskich Bohaterów z 1930 (odnosił się do obrony Lwowa). Występują również ilustracje (w tym uproszczona mapa miasta) mojego autorstwa.
×
24 tysiące słów.
Opublikowano w maju 2024 roku.
