Bezchmurne niebo.

"Wciąż zakładam twą starą i podartą
koszulę, splamioną ranną kawą.
Przesiąkła twym perfumem, przez co drażni me nozdrza, a jej szorstka metka rani mą skórę.
Kraciasta i bawełniana, otula mnie niczym twe ramiona podczas popołudniowych drzemek.
Miękka i jedwabna, jak twa skóra podczas naszych wspólnych kąpieli." ~ fragment wiersza

Zapraszam!