Uzundu. Onu gözetlerken kafamı kaldırmamaya dikkat etmek zorunda kalıyordum. Parlıyordu. Herkesin onu izlemesinden hoşlanmadığımı bilmesini istiyordum. Mükemmeldi. Bu canımı yakıyordu. Ateşliydi. Yanından geçerken sıcaklığını hissedebileceğim kadar. Ve uzaktı, bir yıldız gibi. Oradaydı işte. Ama elimi uzatıp yakalamaya çalıştığımda elime geçen tek şey bir hiçlikti.