"Lütfen dayan iyi olacaksın.. bunu bana yapamazsın..."dedim hıçkırıklarım sokakta yankılanmaya başladı. Elimle hafifçe yüzüne vuruyordum. " bunu bana yapamazsın.... beni bırakamasın...."hıçkırıklarım konuşmamı zorlaştırırken, Şaşırmış bir şekilde yüzüme baktı. "Seni.... tanımıyorum bile "dedi zorlanarak. Yerde yatan kendisi değilmiş gibi sinirlendim. Doğru söylüyordu. Beni tanımıyordu bile ne hakkı vardı tanımadığı birine bu şoku yaşatıp depresyonlara sokmaya. "Kısa hikayedir "All Rights Reserved