Gül Rengi

Hızla ayarlanarak kollarını iki yana açan annesi "Paşam, hoş geldin," dediği sırada, genç adımın bir adım gerisindeki çelimsiz kızı fark ederek kaşlarını çattı. Elini öpmek için öne eğilen oğluna müsaade ederken bakışlarını kızdan bir an bile çekmedi kadın. Oğlunun, ondan sonra babasının eline uzandığını görünce bir süre daha sessiz kalmaya karar verdi. Sonunda genç adam yeniden kızın yanındaki yerini aldığında, el ele olduklarını görmenin şaşkınlığıyla kaşlarını çatarak "Sarper?" diye atıldı. "Kim bu kız, evladım?"

Sarper kelimeleri nasıl toparlayacağını düşünerek sessizce iç geçirirken babası otoriter bir sesle imdadına yetişti. "Hanım, bir dur. Çocuk bir soluklansın. Hemen sorgu suale başladın."

Genç kız heyecandan nefesinin kesildiğini hissederek yutkunmaya çalıştı. Eğer bu adam kocaman eliyle elini kavramasa, onu ayakta tutacak hiçbir şeye sahip değildi. Gövdesinin her an bayılacakmış gibi sarılması bir yana, Sarper'in annesi olduğunu tahmin ettiği kadının kötücül bakışları altında nefes almaktan dahi çekinmeye başlamıştı. Başının şiddetle dövmeye başladığını hissederken geriden gelen ikinci bir ses duydu. "Ağabey, o parmağındaki alyans mı senin?"

Sarper bakışlarını, gövdesinde koca bir delik açmak ister gibi Akıner'e çevirerek kaşlarını ürpertici bir sakinlikle kavislendirdi. Akıner'in sesi bir anda kesilirken temkinli bir tavırla yönünü anne ve babasına çevirdi. Cahide Elmastaşoğlu cinnetin eşiğindeymiş gibi görünüyordu. Dehşetle açılmış gözleri, mantıklı bir izah beklediğini anlatmak istercesine oğlunun yeşil gözlerine dikmişti. Göz ucuyla babasına baktığında onun daha soğukkanlı göründüğüne karar verdi Sarp. Yine de bunun, hayra alamet olduğundan emin değildi. Yutkunarak tüm cesaretiyle yanı başındaki kızın elinden kavradı. Yaprak gibi titrediğini hisseder