Koridorda yavaşça yürümeye başladım. İleride gördüğüm küçük kız çocuğu bana masumca bakıyordu. Muhtemelen kaybolmuştu. Yanına yaklaştıkça ona bir yakınlık hissediyordum. Sanki aramızda önceden beri var olan bir bağ varmış gibi. Ben gittikçe arka taraf daha çok kararıyor, daha çok korkuyla doluyordu. Kızın yanına yaklaştığımda bana şunları söyledi :"Hayatında güvendiğin insanlara dikkat etmelisin. Sana sonucunda güzel şeyler yaşatsalar bile asla onlara kendinden fazla güvenme. Kıyılacak bir can varsa kıy! Beni sakın unutma! Vereceğin kararlar seni, çevreni, hayatını ve her yaptığın davranışı etkiler. Beni unutmanı istemiyorum. Ya hayatını güzel görünümlü kötü şeylere adarsın ya da unutma olur mu a-aa.." Kızın sözleri Selin'in aklında çınlıyordu. Bir anda yok olan kız çocuğu ile Selin'in bayılması bir oldu. Karanlığın içine doğru yavaşça gömüldü. Gecenin karanlığına, gündüzün ardına..