(Bu benim herhangi bir yerde yayınladığım ilk hikayem, yorum yapıp oy verirseniz çok mutlu olurum! Eleştirmekten çekinmeyin.)
Yıldız- "Sadece bir kere yaşarsın, Lisa."
"O iyi mi?" diye sordu Dylan, mavi gözleri kocaman açılmıştı. Gözlerinin dolmaya başladığını gördüm.
"O öldü," diye cevap verdi Terrance sertçe, "Ve hepsi senin suçun!"
"Hayır," diyerek araya girmeye çalıştım fakat Dylan beni duymuyordu bile. 'O öldü, o öldü,' diye tekrar edip duruyordu. Küçük kollarımla Terrance'ı ittirdim, "Yaptığını beğendin mi?" diye bağırdım tüm gücümle.
Terrance bana üzgün bir gülümseme gönderdi. "Ben hiçbir şey yapmadım."
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."