DİLHUN

Elindeki tesbihi daha hızlı çekmeye başladı karşımda, sinirlendiğinde yapıyordu bunu genelde o kadar tanıma fırsatım olmuştu onu.

"Neden İstanbul'a gelmek istedin, her sorduğumda ya dalıp gidiyorsun uzaklara ya da ağlamaya başlıyorsun bu konu artık canıma tak etti lan benim! Söyle bana kurtul işte ne istiyorsun daha yalvarayım mı sebebini söyletmek için!?"

Bu konuyu ona açarsam bir daha yüzüme bakmayacak herkes gibi bana suçlu benmişim gibi bakacaktı, ben bunu kaldıramazdım.

"Söylemek istemiyorum, benim özelim bu seni ilgilendirmez." Kalın kaşlarını çatınca iyice korkunç oldu bakışları, ben kötü bir şey yapmamıştım.

"İlgilendirir kızım, bu saatten sonra beni de ilgilendirecek anladın mı bunu!?" Bana iyice yaklaşarak yüzüme doğru tükürürcesine bağırınca ani bir hırsla ittim onu.

"Ne sıfatla, hangi cüretle seni ilgilendirecek onu da söyle o zaman, benim özelim diyorum biraz saygı duyamaz mısın ya sen?" Kenarda duran tabureye tekme atmıştı bağırarak sonra bana dönüp işaret parmağını kaldırdı.

"Sevdiğim kadın olman sıfatıyla beni de ilgilendiriyor anladın mı bunu? " Bağırarak nerdeyse dışarda bulunan herkesin duymasını sağlamıştı.

Bugüne kadar kaçıp saklandığım, en korktuğum şey başıma gelmişti işte beni sevmemesi gerekirken beni seviyordu...

Ben onu kendi yükümün altına sokamazdım.

Benim yükümü bu dünya da benden başka kimse taşıyamazdı ki...

Kapak tasarımı: @bsudeee