Het klokje beweegt niet meer. Geen "tik-tik-tik." Helemaal niets. Het is stil. Al voor tien jaar. Tien jaar lang, zonder een klok. Zonder te weten wat de tijd is. Je vraagt je misschien af, "Maar wat is daar zo erg aan dan?" Nou, ik ga je eens vertellen wat er zo erg aan is. Ik ben op de Iden van maart. Je vraagt je waarschijnlijk af wat dat is. Dat betekent dat ik in Rome ben. Heel erg leuk hier, lekker ouderwets. Maar voor de mensen die hier leven is alles nieuw. Want ja, het is namelijk 44 voor Christus. Mijn klok zie je, is mijn tijdmachine. En die is kapot. Ik ben hier nu al voor tien jaar.