Er was eens een meisje genaamd Emily. Haar ouders waren gescheiden toen ze nog maar 3 was. Sindsdien woont ze alleen met haar moeder, Octavia. Ze vehuizen minstens 1 keer per jaar naar een andere stad, omdat Emilys vader veel problemen veroorzaakt. Emily heeft het heel moeilijk; net als ze nieuwe mensen ontmoet en bevriend raakt, moet ze weer verhuizen.
Uiteindelijk verhuizen ze weer, zonder dat Emily's vader Hans het weet naar Japan, om daar een nieuw leven te beginnen. De plan was dus om zo ver mogelijk te verhuizen, zodat Hans hen nooit zou vinden. In Japan ontmoet Emily weer nieuwe mensen o.a. Luna Lovegood, Ginny Weasley en Draco Malfoy.
Lukt het hen om een nieuw, normaal leven te leiden zonder dat het verleden hen tegenhoudt? Of kunnen ze het toch niet aan, omdat ze het niet gewend zijn om eindelijk eens in rust te leven? En wat nou als Hans er achter komt dat ze naar Japan zijn verhuisd? Dit verhaal wordt verteld door de ogen van Emily Graningo.
Ik denk dat het wel een goed idee is om een boek hierover te schrijven, omdat er veel kinderen zijn die geen moeder en/of vader hebben.
Lucy is een meisje met problemen; ze moet 4 havo opnieuw doen, heeft vrij weinig sociaal contact en kan zich niet concentreren. Ze draagt een geheim met zich mee, die haar leven voor goed kan veranderen.
Dan komt ze in een nieuwe klas en ontmoet een groepje van 5 jongens. Ze raken steeds meer bevriend en Lucy begint zelfs gevoelens te krijgen voor iemand uit de groep. Maar hoe hechter de groep raakt, hoe meer Lucy twijfelt; kan ze de groep haar geheim toevertrouwen en hun vriendschap op het spel zetten?
(Dit verhaal kan ook gelezen worden zonder enige kennis van de Bankzitters)
(EDIT: voor alle vroege lezers, y/n is veranderd naar Lucy)