Yavru Kelebek
  • MGA BUMASA 111,791
  • Mga Boto 5,806
  • Mga Parte 46
  • MGA BUMASA 111,791
  • Mga Boto 5,806
  • Mga Parte 46
Ongoing, Unang na-publish Apr 22, 2019
Yüzümüzü güldürdün, başımızı döndürdün.
Acımızı dindirdin, yolumuzu çevirdin.
Eğlendirdin, sakinleştirdin.
Ehlileştirdin ve daha bir sürü şey...

Canımız mısın sen, bizim misin?
Her şeyimiz, yeni oyun arkadaşımız mısın sen?
Hoş geldin yavru kelebek!
Sefalar getirdin accayip güçlü ailemize.

Ya gelmeseydin, yetişemeseydin.
Bizi bulamasaydın, ne yapardık?
Yarım kalırdık yavru kelebek.

Biliyoruz sen bir mucizesin.
Yeniden başlamamız için gönderildin.
Biliyoruz sen bir meleksin.
Seni sevmemiz için gönderildin.

Canımız mısın sen, bizim misin?
Umudumuz, yeni başlangıcımız mısın sen?
Hoş geldin yavru kelebek!
Sefalar getirdin NefTah'ın büyülü dünyasına.



Öyle güzel bir sevdaya şahittik ki... 
NefTah'dan bahsediyorum.
Ekranlarda öksüz kalan ama bu dünyada bir bir imza atacağımız şahane anlara hazır mısınız?
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add Yavru Kelebek to your library and receive updates
o
#76tahirkaleli
Mga Alituntunin ng Nilalaman
Magugustuhan mo rin ang
Magugustuhan mo rin ang
Slide 1 of 10
Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz cover
Pera'da Gece Yarısı cover
𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛  cover
Beş Saniye cover
Çift Çizgi | BAY cover
yan benimle | barış alper yılmaz. cover
Giriftar | barış alper yılmaz cover
lifetime, taekook cover
Seen | Eren Elmalı  cover
single | tk cover

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz

23 Parte Ongoing

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"