Story cover for KEŞFEDİLMEMİŞ (TAMAMLANDI) by YzrSitare
KEŞFEDİLMEMİŞ (TAMAMLANDI)
  • GELESEN 13,990
  • Stimmen 4,290
  • Teile 37
  • GELESEN 13,990
  • Stimmen 4,290
  • Teile 37
Abgeschlossene Geschichte, Zuerst veröffentlicht Apr. 23, 2019
KEŞFEDİLMEMİŞ HAYATLARIN ÖZLEMİNE
Tolstoy şöyle diyor: Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar; ya birisi bir yolculuğa çıkar ya da şehre yabancı birisi gelir...

"Kalbimin mabedine çağırsam seni hangi vakit gelirsin ibadete?"

"Seni ilk gördüğümde geldim o mabede ben bir daha da çıkmadım..."

Maya, rüyalarının cevabını bulabilecek mi?

Tuna keşfedilmemiş bir ruhu  keşfedebilecek mi?

☘️
İlk yayım; 23.04.2019


#1 sevginin gücü 08.06.2019
#1 arkeoloji 08.06.2019
Alle Rechte vorbehalten
Inhaltsverzeichnis
Melden Sie sich an und fügen Sie KEŞFEDİLMEMİŞ (TAMAMLANDI) zu deiner Bibliothek hinzuzufügen und Updates zu erhalten
oder
#23sevginingücü
Inhaltsrichtlinien
Vielleicht gefällt dir auch
Yeni Bir Hayat von ozlemalper
67 Kapitel Abgeschlossene Geschichte
Ardındaki demir kapının çıkardığı tok sesle yerinden sıçradı.Şaşkınlıkla etrafına baktı ve her şeyin ne kadar farklı olduğunu düşündü.Derin bir nefes alarak ne yapacağına karar vermeye çalıştı. Aslında günlerdir bunu düşünüyor ama bir yanıt bulamıyordu. Kafasını kaldırıp uçsuz bucaksız görünen gökyüzüne baktı. Hatırladığından daha mavi görünüyordu. Hayatta sahip olduğu her şeyin içinde olduğu küçücük bavulunu sıkıca tutarak yürümeye başladı. Ayakları nereye gideceğini biliyor gibi kendiliğinden ilerliyordu.Zaman kavramı O'nun için oldukça uzun bir süre önce önemini yitirmişti.Bu yüzden ne kadar yürüdüğünü fark etmedi. Çok özlediği o kokuyu hissedince aniden durdu ve derin nefes alarak içine çekti.Yıllardır birkaç metre karelik bir alanda volta atmaya alışmış bacakları bu uzun yürüyüşe isyan ediyordu ama genç kız bunu anlayacak halde değildi.Eskisinden hızlı adımlarla ilerledi ve masmavi denizi görene kadar durmadı. "İşte" dedi denizi görünce "İşte özgürlük bu" Kalabalık trafiğe dikkat ederek karşıya geçti ve boş bulduğu ilk banka bıraktı vücudunu. Yanaklarından akan yaşların farkında bile değildi. Elinden kayıp giden yılları için ağladı uzun bir süre. Kendine gelip ağlamasını durdurduğunda ne kadar zor bir durumda olduğunu düşündü.Ne ne yapacağını biliyordu ne de nereye gideceğini. İstanbul'a ilk geldiğinde ki hali aklına gelince acı ile kıvrıldı dudakları.Öğrencilik yıllarını geçirmek için ne kadar doğru bir tercih yaptığını düşünmüş aşık olmuştu bu şehre. Oysa bu şehir O'nun için "Sekiz Yıl On ay Altı gün" lük bir hapishane olmaktan öteye gidememişti.
ZÜMRÜT YANGINI "ARİYA" von Betulokssuz
59 Kapitel Abgeschlossene Geschichte
Zümrüt gözlü Ariya. Zamanın en acımasız ağasına gelin edilmişti on sekiz yaşında. Hayatının cehenneme döneceğine inanan genç kızın Allah tarafından korunduğuna inandığı geceydi o gece. Berbat bir gerdek gecesi sonrasında kocası olacak adam hasımları tarafından öldürüldü.Köyler derin bir yas içine girdiğinde herkesin vah zavallı deyip başını okşadığı Ariya asıl cehennemin ondan sonra başladığını bilmiyordu. Ağanın hem tek oğluydu Ariya'nın kocası. Koca konakta bir başına kalan Ariya o evin kızı olarak kalmasına karar verilince dünyası başına yıkıldı.Evine döner sanıyordu ama dönemedi. Bırak dönmeyi Ahmet Ağanın tek evladı yerine geçmiş, bütün işlerinden sorumlu olmuştu. Hal böyle olunca çokça göz önünde olup bundan zerrece rahatsız olmamaya, aksine kendini tamda olmasını istedikleri o insan yerine koyup canhıraş çalışmaya başlamıştı. Bildiği her şeyi Ağa babası, yani kayınpederi Ahmet Ağa öğretmiş, içinden cevval bir kadın çıkarmıştı. Artık gözü kapalı emanet ediyordu işlerini. Her şeyin üstesinden geliyor, bir çok işi ustalıkla yürütüyordu Ariya. Gel zaman git zaman yıllar geçmiş, Ariya yirmi altı yaşında basmıştı. Sekiz yıl boyunca yaptığı her şey onu Hanımağa yapmıştı. Ahmet Ağanın ölümü kapıdaydı. Adam elden ayaktan düşmüştü. İdare o ölünce tamamen Ariya'ya kalacaktı, bundan pekte memnun olmayan kayınvalidesi Zerrin Hanım, Ariya'nın evlenmesini istedi. Aşirete uygun bir Ağa oğluyla elbette. Ariya'yı yepyeni bir telaş sardı. Şimdi ne yapacaktı?
Nahif von uuykusuzvedengesizz
20 Kapitel Laufend
Bakışlarıma denk düşen bakışları saniyeler sürse de benim heyecandan elimi ayağıma dolamaya yetmişti. Evet... Kalbimin yerinden çıkacak gibi atmasının sebebi karşımdaki adamdı. Kahverengi gözleri, koyu kumral saçları ve tıraşlı olduğundan pürüzsüz gözüken yüzü... Bir insan nasıl böyle güzel olabilirdi aklım almıyordu. Bir insanın kalbi nasıl böyle güzel olur, gözleri nasıl böyle güzel bakar bilmiyordum. Ben ona ne ara bu kadar tutulmuştum onu da bilmiyordum. O beni bilinmezliklere sürüklüyordu. Bana daha önce tatmadığım duyguları tattırıyordu. Bu yeni öğrendiğim duyguların her biriyse, damağımda bal yemişim gibi bir his bırakıyor, beni o tadın müdavimi yapıyordu. Yutkunarak ona doğru adım atmak için hareketlendim. Sesini duymak için bu kadar hevesli olduğumu, can attığımı bile şu an fark ediyordum. Fakat karşıdan gelmesini beklediği kişinin geldiğini görünce adımlarım yarıda kesildi. Bu kimse bilmesin zırvalığını neden çıkarmıştım ki sahi ? Hadi ben bu fikri ortaya atmıştım, o neden kabul etmişti ? Derin bir nefes alarak omuzlarımı düşürdüm. O benim rahat hissedebilmem için bunu kabul etmişti. Ve biliyordum ki sözünde de dururdu. Çünkü o sözünün eri bir adamdı. Bense kendin emin olamayan güvensiz bir kadın. Bu şartın sunulmasının ve kabul edilmesinin sebepleri bunlardı. Peki şimdi gidip vazgeçtiğimi söyleseydim, herkese duyurmak istediğimi... Kabul eder miydi ? Ben, nasıl sevdiğimi, nasıl sevildiğimi herkes bilsin istiyordum. Gözlerime nasıl baktığını herkes görsün istiyordum. Ben bizi tüm dünyaya ilan etmek istiyordum. Ben gerçekten onunla olmak istiyordum. ••• Ecmel & Feza
Vielleicht gefällt dir auch
Slide 1 of 10
Yeni Bir Hayat cover
ZÜMRÜT YANGINI "ARİYA" cover
♤Ruh Öküzüm♤ cover
Kar ve Su (Tamamlandı) cover
BİR HATA İKİ MUCİZE  ( DAVA SERİSİ -5 )    TAMAMLANDI  cover
Nahif cover
KAN BİR GÜN  AİT OLDUĞU TOPRAKLARA DÖNERSE cover
Asi Gelin cover
İkinci Bahar cover
Kamuflajlı Smoothie  | Texting cover

Yeni Bir Hayat

67 Kapitel Abgeschlossene Geschichte

Ardındaki demir kapının çıkardığı tok sesle yerinden sıçradı.Şaşkınlıkla etrafına baktı ve her şeyin ne kadar farklı olduğunu düşündü.Derin bir nefes alarak ne yapacağına karar vermeye çalıştı. Aslında günlerdir bunu düşünüyor ama bir yanıt bulamıyordu. Kafasını kaldırıp uçsuz bucaksız görünen gökyüzüne baktı. Hatırladığından daha mavi görünüyordu. Hayatta sahip olduğu her şeyin içinde olduğu küçücük bavulunu sıkıca tutarak yürümeye başladı. Ayakları nereye gideceğini biliyor gibi kendiliğinden ilerliyordu.Zaman kavramı O'nun için oldukça uzun bir süre önce önemini yitirmişti.Bu yüzden ne kadar yürüdüğünü fark etmedi. Çok özlediği o kokuyu hissedince aniden durdu ve derin nefes alarak içine çekti.Yıllardır birkaç metre karelik bir alanda volta atmaya alışmış bacakları bu uzun yürüyüşe isyan ediyordu ama genç kız bunu anlayacak halde değildi.Eskisinden hızlı adımlarla ilerledi ve masmavi denizi görene kadar durmadı. "İşte" dedi denizi görünce "İşte özgürlük bu" Kalabalık trafiğe dikkat ederek karşıya geçti ve boş bulduğu ilk banka bıraktı vücudunu. Yanaklarından akan yaşların farkında bile değildi. Elinden kayıp giden yılları için ağladı uzun bir süre. Kendine gelip ağlamasını durdurduğunda ne kadar zor bir durumda olduğunu düşündü.Ne ne yapacağını biliyordu ne de nereye gideceğini. İstanbul'a ilk geldiğinde ki hali aklına gelince acı ile kıvrıldı dudakları.Öğrencilik yıllarını geçirmek için ne kadar doğru bir tercih yaptığını düşünmüş aşık olmuştu bu şehre. Oysa bu şehir O'nun için "Sekiz Yıl On ay Altı gün" lük bir hapishane olmaktan öteye gidememişti.