KARANLIĞIN YÜZÜ (TAMAMLANDI)

Tüm dünyanın ona ait olduğunu zanneden bir avcının hikayesi...
Yalnızlığından güçlenen, karanlıkta avlanan, bedenini başkalarının acılarıyla besleyen bir sadist.
Hüznün şarkısını fısıldayarak gelen bir Eylül...

~~ஐ
''Karanlığından ne zaman çıkacaksın?'' -Eylül
''Sen beni ne zaman çıkarırsan'' -Aslan
~~ஐ
''Güzel ve çirkinin gerçek hayata uyarlanmış hali gibisiniz'' -Çakal
~~ஐ
''Bu saflığın ve korkaklığın bazıları için paha biçilemez bir servet'' -Aslan
~~ஐ
''Sen en iyi, kötü kalpli adamsın'' -Eylül
~~ஐ
''Israrla kalbime kimseyi almayışımın nedeni neymiş?'' -Aslan
''Çünkü kalbin hayal kırıklıkları ve acıyla dolu. Oraya alacağın birini bunlarla ağırlayamazsın...''-Eylül
...adam acıyla güldü:
''Kalbim masanın üzerindeki bir fanusta. Ruhum uzun zaman önce vücudumu terk etti. Birini sevmek gibi bir derdim, isteğim ya da amacım yok''