PUSULAM #wattys2019

Elimi kalbinin üstüne koyunca kalbimin ritmini hisseder gibiydim.

"Hissediyor musun Neşe?" dediği zaman cümlelerimle anlatamadım. Onun yerine başımı salladım. Gülüşü büyüdü ve gamzesi belirdi. Yutkundum. Gülüşü gerçekten çok güzeldi.

"Hisset Neşe. Kelimelerim kalbine dokunur ama kalbimin ritimleri hissettirir."

"Her anlamda hissediyorum. Sözlerinle, bakışlarında, tavrınla ve kalp ritminle. Her şeyiyle hissediyorum hislerini."

"Bak Neşe bu atan kalbim var ya o bir deniz misali. Neden mi? Deniz bir tek kıyısına vurunca durulur. Bir o yöne doğru giderken hırçınlaşır. Yani demek istediğim deniz bir tek kıyısına giden yolda hırçındır ve deniz bir tek kıyısında durulur."

"Yani?" diyebildim. Dahası var gibiydi cümlelerinin. Ben o cümleyi de duymak istiyordum

"Yani kalbim bir denizse sen kıyısısın."

Ve sustu. Cümleleri bitmişti ama kalbim daha da hızlanmıştı.

Kalbi konuştu avuç içime. Oradan cümleler kalbime doğru aktı.

Hissettim, duyduğum o sözlerden daha manalıydı kalbinin ritmi.

Şu an kalbi, kalbimle atıyordu.

Ve kalbi, kalbime denk düşmüştü.

Kapak tasarımı canımcım @meyrialis aittir, teşekkür ederim.💜