Gözlerini kapatıp başını gök yüzüne kaldırdı. "Biz aydınlığa aitiz.. Ben aydınlığa aitim. Biliyor musun.. Melekler arasında yolunu şaşıran melekler olabilir. Ve bu en çok da benim türüm de olur. çünkü karanlıkla en çok biz iç içeyizdir. Eğer bir kere sana dokunmasına izin verirsen, seni asla bırakmaz. Bir kere içine girmesine izin verirsen kurtulamazsın. Ben belki hatalar yaptım. Belki yanlış tercihler yaptım ama asla buna izin vermedim. Tanrı'nın Melekleri şahidim olsun ki ömrümün sonuna kadar da buna izin vermeyeceğim.." Biz bu savaşta ne olacaktık bilmiyorum.. Ama o kendi benliğindeki savaşı çoktan kazanmıştı.. Şimdi Cennet onunla gurur duyuyor olmalıydı.. Tanrı'nın Melekleri şahidimdir ki karanlığı ondan uzak tutacak, ona dokunmasına izin vermeyecektim..