Kendini tanıyor muydu ? O kim olduğunu biliyor muydu? Bilmiyordu ancak biliyormuş gibi hisediyordu. Sanki doğruları biliyormuş gibi, oysaki o hep yanlışları bilmişti!
*wattpad'de ki ilk kurt adam/tilki kız konulu kurgudur.*
"Lan bu çok şirin yanımıza alalımmı
abi?" Dedi arkadaki adamlardan biri
hevesle. Neyi yanına alıyor ki?
Arkama dönüp konuşan kişiye
şaşkınca baktım bana gülümseyip
demin konuştuğu adama yine
hevesle baktı.
"Annesi babası yoksa alırız yanımıza
zaten sarayda çok sıkıcı yanımızda
kalır en azından biraz oyun oynarız
çocukla." Geldiyinden bu yana hiç
ağzını açmayan üçlüden biri
hırlama benzeri bir ses çrkarınca
korkup bir kaç adım geriye doğru
gitdim.
"Lan kız ço-" gözleri bana kayıca
anlık bocalamıştı. Artk yüzüm ne
haldeyse derin bir nefes alıp
kendini sakinleştirmeye çalıştı
sakinleştiyi kanısına vararak devam
etdi yarım kalan cümlesine.
"Lan küçük kız çocuğunu oraya
nasıl sokucaksınız delirdinizmi!
Sizce izin verirlermi onun bizimle
yaşamasına?!" Arkamda kalan
deminki esmer adam olduğun
anladığım adam "Aslında gizlice
sokarız kızı saraya" dedi d-dur ne
bunlar beni saraya mı götürücek
Kurt sürüsünün içine BENİ!
hizla arkamı döndüm ve esmer
olana en ürkütücü bakışımla baktım
yani bence son derece korkutucu bir
bakıştı. En azından küçük kardeşimi
korkutuyordu! Ama karşımdaki
esmer adam bana otuz iki diş
sırıtarak baktı ardından yalandan
korkmuş gibi yapıp
"Ufaklık bakma öyle çok korkutucu
görünüyor."