A teen-age paper [ICNHS Danielle Marie Violeta Sosobrado]
  • Reads 509
  • Votes 34
  • Parts 5
  • Reads 509
  • Votes 34
  • Parts 5
Ongoing, First published Jul 02, 2014
Sabi nga nila kapag nagmahal ka daw, ay dapat maging handa ka sa huli. Magmahal ka nang isang otso na numera na infinity walang katapusan. Merong Happy Ending meron ding sad ending. 

Lahat nang tao ay mayrong ending pero bago mag ending may inspirasyon muna na magpapagaan sayong damdamin, tulad nang pamilya, kaibigan at lalong lalo na ang inspirasyon mo sa buhay, at syempre sa pag eeskwela, pero pano kung ang inspirasyon nayun ay nasa kabilang kabilang kabilang seksyon? Ang tanong PAANO!?
All Rights Reserved
Sign up to add A teen-age paper [ICNHS Danielle Marie Violeta Sosobrado] to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

53 parts Complete

[HI! This story will become free on MARCH 19] * Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.