Babasının katı kurallarına ayak uyduran , yıllardır bir kafeste özgürlük umuduyla yaşayan ama hiçbir zaman içindeki çocuğu kaybetmeyen bir kızdım ben . Ve ben , o kafesen çıkmak için herşeyini verebilecek olan ben ... Kafesten çıkmak için çırpınan bir kalbe sahip olan ben , tekrar o kafese girmek için çırpınacağını nereden bilebilirdim ? Herşeye rağmen umut ışığı sönmemiş yüreğimin bana TURUNCU diyen ukala bir kurtarıcı için çarpacağını nereden bilebilirdim ? Bilemezdim . Tıpkı , herşeyin düzeleceğine inandığım halde bir ukala adına hayatımı mahfettiğim gibi , bilemezdim .