Yutkundum . .
Gözlerimde biriken yaşların akmaması için yalvarıyordum. Bana doğru yavaş adımlarla yaklaştı. Kulağıma doğru eğildi ve ;
"Bir yabancıyken nasıl en yakınım oldun ?"dedi. Sesi normalde olduğundan daha çok ciddiydi .
Çenesini tutup yüZünü yüzüme çevirdim. Artık beni sert rüzgârlarıyla bir yandan başka bir yana savuran zeytin yeşili gözlerinin içine bakabiliyordu
m.
"Gözlerin kalbimi esir almışken en uzağın olmak ölüm gibi gelirdi." dedim ve gözlerimi bir saniyeliğine bile gözlerinden ayırmadan devam ettim "Sen annemin bana küçükken anlattığı masallardaki prenssin . Sen benim mutluluk sebebim bir o kadar da nefretimsin . "
Tüm hakları klavyemizde saklıdır.