GELİN

Babaanne, numaradan yaralı bir hayvan gibi acıyla haykırdı.Tek gözünü açarak, duyulup duyulmadığını kontrol etmek istedi ama hesaplamasından daha yakın bulduğu torunu, endişeli bir yüz ifadesiyle adeta üzerine kapanmıştı.

"Ahhğ!" diye acıyla bağırarak, elini bir tarafa bacağını öbür yana salladı.

"Babaanne?" diye soludu genç adam.

Ama yaşlı kurdun umurunda olmadı. "Ölüyorum! " diye yakındı. Gerçekçi olmasını umduğu bir şekilde sırtını yataktan kaldırıyor, sonra pelte misali geri bırakıyordu. Tekrar bir gözünü aralayarak iş ortağı olan ebe Saniye'ye baktı. Saniye, kahkahasını belli etmemek için ağzına yazmasının kenarını bastırmış, sessiz kahkalarının artçısı olarak sarsılan omuzlarını, ağlıyor diye yormalarına umuyordu.

Babaanne fersiz bakan gözlerini torununa dikti.
"Vasiyetimdir evladım, vasiyetim! "

Son nefesini zorla veriyormuş gibi yaptı.
"O kız... O kız bu eve gelin gelecek. Başka yolu yok. "