GÖKYÜZÜMÜN AYDINLIĞI

Gözlerinde görmüştüm; kırgınlığını, hüznünü...
Ağlamış gibiydi hem de tüm gece ağlamış gibi.
Yorgundu belkide hem de çok yorgun. Yüzündeki gözlerini kamufle etmiş, sanki içindekileri başkası görmesin diye .Hüzünlerini saçına bağlamış o düz saçları sanki bütün cinayetlere gebe olmuş gibiydi.Kendisi gibi saçları da yorgundu. Yıpranmış, ama bunu dert edermiş gibi bakmıyordu gözleri. Bir şeyler eksikti çok farklı şeyler eksikti onda. Gözünden süzülen bir damlaya kilitlendi gözlerim. Baktım saatlerdir aynanın karşısında kendime bir yabancı gibi baktım. Yorgundum, kırgındım.
...
Ben Güneş Demirdağ. İsmim gibi ne mükemmel bir yıldızım ne de onun gibi aydınlığım. Ben Güneş in kara yüzüyüm. Ben aya aşık bir GÜNEŞİM...