Izaya, en sonunda istediğini elde ettiğini düşündü. Ama kaderine ölüm yazılmış bir günde, lütuf dediği bu laneti kabul ederken ne kadar da yanılıyordu. ~Merhaba, tatlı keder Biliyorum ki benim sonum olacaksın Mest eden gecenin ardındaki gündüz gibisin Bir okyanusta boğuluyorum, asla tükenmeyen~