"Beni sevme!" demişti. Evet doğru duydunuz yeni tanıştığım bir çocuktan duyduğum en garip cümleydi bu benim için. Neden bunu söylediğini anlayamamış olmamın şaşkınlığını üzerimden atamamıştım. Dudaklarımın arasından sadece "Neden?" diye bir soru çıkmıştı. "Bir gün sende bu cümleyi kullanacaksın ve işte o zaman beni anlayacaksın." demişti tok bir sesle. Garipsemiştim. Tuhaftı hemde fazlasıyla... Zaman geçtikçe onu tanımaya başlamıştım. Kabaydı ama bir o kadar da düşünceli bir yapıya sahipti. Garipti anı anına tutmayan biriydi.. Sonra birgün aniden ortadan kayboldu nasıl oldu inanın bir fikrim yok. Sanki hayatıma girmemiş gibiydi. Sanki o hiç var olmamışçasına bir girdabın içerisindeydim. Herkesten her şeyden soyutlanmıştım. Unutamıyordum elimde değildi. Karşıma çıkan herkese "beni sevme" demeye başlamıştım. Çünkü bir tek o sevsin istemiştim. Ama o da sevmemişti. Bir anda hayatımdan çıkmıştı. Şimdi onu daha iyi anlıyordum. Bana "beni sevme" demişti. Şimdilerde ise bu cümleyi kullanır olmuştum. Onunda bir sevdiği olmuştu. Belki de özlemiyle kavrulduğu biri. O kişi her kimse ne yazık ki onu sevmemişti. Bu yüzden o da kimsenin sevgisini istememişti. O Tek bir sevgi istemişti. Bense onun sevgisini istemiştim. Peki o kimin sevgisini bu denli istemişti? Hadi bu iki gencin hikayesine bir şans vermeye ne dersiniz? Bir yandan kahkahalarla gülerken bir anda gözlerinizde ki yaşlara engel olamayacağınız bir hikaye sadece... Belki de daha fazlası... O halde ne bekliyoruz Aras ve Deren'in hikayesine ortak olmaya var mısınız? 🍉15.05.2019 01:01 🍉
16 parts