Ashley POV.
"Ayoko na Jungkook,itigil na natin toh. Nahihirapan na ako eh" kanina pa ako gustong gusto umiyak dito pero pinipigilan lang. Ayoko makita nya na umiiyak ako dahil mas lalo Lang syang magmamatigas ng ulo.
"Why? Ikaw lang ba ang nahihirapan? Maddie ako din,pero tinitiis ko para sating dalawa,kasi mahal kita" di ko na napigilan ang pagbuhos ng mga luha kong kong kanina pa gusto lumabas.
"No, Stop that. Hindi yan makakatulong para sayo, ikakasira mo yan Jungkook,isipin mo lahat ng pinaghirapan mo tapos masasayang Lang para sa isang katulad ko? Think Jungkook!"Galit na sigaw ko sa kanya. Nagulat sya sa sinabi ko. Bakas sa mukha nya ang inis at pagaalala.I keep packing my things,pero pinigilan nya ako.
"No,hindi ka aalis dito ka lang,akong bahala. Sasabihin ko kay Manager na magpapatuloy parin ako,at itatago na Lang natin ang relasyon natin.Wala akong paki sa sinasabi nila basta ang mahalaga,kasama kita"i feel the sincerity between his words that make me more want to change my mind.
Pero buo na ang decision ko.
Magreresign na ako, para ito sa kanya,sa kapakanan namin.
"I already had my mind,and that's to resign and back to where i belong"i said completely avoiding his gazed. Still packing things
"Please naman Maddie, ako nang nakikiusap" nagulat ako ng bigla syang lumuhod at umiyak.I froze on my position.No,wag kang magpapaapekto.You've already got your decision.
I finish packing all my things. Nasabi ko na rin kay Skyler ang pagreresign ko at nagulat sya. No wonder why.Handa na ang lahat pabalik sa Pilipinas,ako na Lang ang kulang.
Inalis ko ang pagkakahawak nya sa kamay ko at pumunta na sa Pinto ng Suite ko.Nang biglang yumakap sya sa likod ko,nagpumiglas ako pero mas lalo lang nyang hinigpitan.
"Let go of me Jungkook"pero hinigpitan pa nya.
"I SAID LET GO OF ME" awtomatiko syang napabitaw.
"From now on, there's no Ashley Maddison that will ruin your life. Goodbye,Jungkook"
Pag labas ko ng Suite ay dun na tuloy tuloy lumabas ang mga luha ko.